دیابت; شعر مشترکی از مهدی استاد احمد،حسن صنوبری و نادر ختایی

خبر آمد ابوالفضل زرويي

همان استاد رند طنز گويي

ز فرط قند در آثار نابش

شكر سرريز كرده از كتابش

چنانكه شعر ايشان كرده ثابت

گرفته وي از آثارش ديابت

بدون هيچگونه شك و ترديد

دقيقآ آزمايش كرده تاييد

ديابت دارد او از نوع حادش

خداوندا بگير از قند دادش

شنيدم شست او رنجور گشته

سلامت از وجودش دور گشته

شكر در شست او تاثير كرده

كه رنگ صورتش تغيير كرده

نبات طنز ما! شستت سلامت

قلم در پهنه‌ي دستت سلامت

شكوه طنز در شعرت فزون باد

الهي قند از خونت برون باد

مرا وقتي كه از شستت خبر شد

دلم از زخم هايت زخم‌تر شد

تو پيش از اين فراوان زخم خوردي

دلت خون است پنهان زخم خوردي

تو در رگبار تهمت صبر كردي

ز نامردان نرنجيدي، كه مردي

چرا "ز"  گفنم اينجا؟ خبط كردم

و ايرادي دگر هم ثبت كردم

اگرچه ما سه تن اشعار دانيم

هنرمند و اديب و خوش بيانيم

برايت شعر گفتن كار ما نيست

شكر در عرصه‌ي آثار ما نيست

شكر از مختصات آن جناب است!

چنانكه روشني از آفتاب است

بر آن گشتيم اگر شعري بگوييم

غرض اين بود احوالي بجوييم

نبات طنز ما! شستت سلامت

قلم در پهنه‌ي دستت سلامت

مهدی استاد احمد ،حسن صنوبری و  نادر ختایی این شعر مشترک را  اسفند ماه سال 1386 که ابوالفضل زرویی به علت بیماری دیابت در بیمارستان بستری بود، سروده اند.