شبيخون چراغانى!/ شوخى با احمد عزيزى
شوخی با احمد عزیزی

بشنو از من يك كمى لاطائلات

«فاعلاتن فاعلاتن فاعلات!»

 پيش از اينها شعر من ميزان نبود

 چون سبيل طبعم آويزان نبود

 - ليك اكنون شعر من ميزان شده

 چون سبيل طبعم آويزان شده! –

 بس كه دارم ميل بست و كند و كوب

 مى ‏خورم صبحانه را با گوشتكوب،

 تا كه طبعم «ايلياتى»تر شود

 شعر هايم عشق لاتى ‏تر شود

 اى شمال شرق آفريقاى من

 اى غروب صبح پس فرداى من

 التفاتى كن، تبم را «مالت» كن

 پشت احساس مرا آسفالت كن!

 اى بلنداى صبور كشكها

 اى حضور اشكها بر مشكها!

 اى به اين سان درب و داغانى شده

 اى شبيخون چراغانى شده

 اى كه پيدا كرده تا حدى قليل

 شعرهايت طعم و رنگ «زنجبيل»

 اى رفيق طبع آويزان من

 اى عزيز خوبتر از جان من!

 اى كلنگ ناودان آفتاب

 اى حسابت بهتر از ماشين حساب

 گفتم: «اى »زد خاطرم يك دم گريز

 يادم آمد گفته‏ هاى آن عزيز

 «اى گل زيباى نستعليق من

 اى حجارى گشته بر ابريق من

 من تو را در «اصل مطلب» ديده ‏ام

 روى آن، جلد مذهب ديده ‏ام...»*

از كلامت اى رفيق نارفيق

 دوغ احساسات مخلص شد رقيق

 از تراوش كردن ابريق‏تان،

 پاك شد گلهاى نستعليق‏تان!

 رفع تهمت از من درويش كن

 گر كه مشكوكى، بيا تفتيش كن

 نيست مال مردم اندر نان ما

 جنس دزدى نيست در دكان ما

 گر كه ما «جلد مذهب» داشتيم

 كار، كى با «اصل مطلب» داشتيم؟

 «اصل مطلب» جاى حرف منطقى است

 «اصل مطلب» جاى آميز مم‏تقى است!

***

 قد و وزن شعر من عالى شده

 ليك از معنى كمى خالى شده!

 وزن ديگر گونه مى‏خواهى، آهان:

«فاعلاتن فاعلاتن فاعلان!»

پاورقی:

*كفشهاى مكاشفه - صفحه  521سروده احمد عزيزى