در حدّ شناسی و انتقاد سازنده فرماید

در مقام مشاور، ای فرزند
رؤسا گاهی از تو می‌پرسند

که بگو در اداره، تخمینی
وضعیت را چگونه می‌بینی؟

یا که در حال حاضر از هر سو
انتقادی اگر که هست، بگو

نکند مست از این کلام شوی
یا خدایی نکرده، خام شوی

یا مبادا به خویش، باد کنی
بنشینی و انتقاد کنی

آنچه گفتند، باورت نشود
تو تعارف مگر سرت نشود؟

قصد دارند پرده بردارد
هرکسی فتنه زیر سر دارد

گر نخواهی که راز گردد فاش
تو در آماده‌باشِ کامل باش

در چنین حال، بهتر این باشد
که جوابت در آستین باشد

پس بگو: وضعیت به قطع و یقین
هیچ وقتی نبوده بهتر از این

وین تعالی، گرفته با جرات
از مدیریت شما نشأت

آدم این رشد را به سعی رئیس
می‌دهد چشم‌بسته هم تشخیص (!)

یا اگر وضع از آن خراب‌تر است
که توان چشم بسته خالی بست

نکند ضمن نقد، یک تقصیر
متوجّه شود به شخص مدیر

تو بگو: مشکلات موضوعه
باشد از ضعف زیرمجموعه

ما به این روز، کی می‌افتادیم
گر به حرف تو گوش می‌دادیم؟

بنده خوشحال و شاکرم که قشنگ
سر مجموعه، خورده‌ست به سنگ

پس خدا خواست پیش چشم عموم
فرق ما با شما شود معلوم!
***
می‌شوی بعد از این سخن، تکریم
که: فلانی، مشاوری است فهیم!